Kinetografia jest wymyślonym przez Rudolfa Labana systemem służącym do zapisu ruchu. Mówimy tu o zapisie graficznym, płaskim. Pierwsze swoje dzieło w zakresie kinetografii Rudolf Laban publikuje w 1926 roku (Choreographie). Kinetografia wychodzi na przeciw rewolucyjnym jak na tamte czasy zmianom, które zachodzą w sztuce tanecznej. Zapoczątkowane zostały przez Isadorę Dunkan, która odrzuca tradycyjny styl tańca scenicznego. Wyzwala się ze sztywnych ram tańca klasycznego. Naśladowcy techniki Isadory Dunkan wprowadzają chaos w ówczesną formę tańca, pojawia się więc potrzeba uporządkowania tego bałaganu. Tego zadania podejmuje się właśnie Rudolf Laban.
Na podstawie analiz i badań obejmujących naturalne możliwości ruchowe człowieka zostaje wypracowany schemat, według którego mozemy zapisać każdy ruch. Laban zdecydował, że jego kocepcję najlepiej odwzorowuje dwudziestościan foremny - ikosaedr, czyli bryła stworzona z 20 trójkątów równoramiennych. Wszystkie ruchy wykonywane przez człowieka zapisywane są ze kierunek , czas trwania i moc.
Znaki graficzne używane do zapisu reprezentują te trzy wartości.
Trójkąty = kierunek
Odcień trójkątów = natężenie ruchu
Szerokość trójkątów = czas trwania
Wszystko zapisywane jest na pionowych liniach, a każdy obszar pomiędzy liniami określa konkretną część ciałą. Całość podzielona jest na lewą i prawą stronę.
http://www.radio.bialystok.pl/kultura/wydarzenia/id/111212
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz